Tworzy, pracuje i mieszka w Warszawie.
Uzyskała dyplom z malarstwa w pracowni prof. Apoloniusza Węgłowskiego i aneks z grafiki warsztatowej w pracowni prof. Andrzeja Markiewicza na Wydziale Sztuki Uniwersytetu T-H w Radomiu.
Brała udział w Art Fresh Festival oraz Wawa Design Festiwal w wystawie ”Nośnik Warszawa”. Uczestniczyła w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków i członkinią Zarządu Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików.
Za obraz „Martwa natura z cytryną” w konkursie Dietera Rucker’a 2013 roku otrzymała wyróżnienie honorowe, natomiast 2010 roku w konkursie „Inna rzeczywistość” został wyróżniony cykl grafik 'Z zimowego…'. Wcześniej, 2008 roku, w konkursie w Żaganiu Ministerstwo Obrony Narodowej przyznało wyróżnienia obrazom „Szklane plamy” i „W ulubionych kolorach”.
Obecnie reprezentuje współczesny nurt-abstrakcję. Każdy z jej obrazów jest jak wewnętrzna podróż – opowiedziana kolorami, światłem, przezroczystościami i geometrią abstrakcyjnej rzeczywistości.
Wcześniej w moim dorobku przeważały pejzaże i martwe natury gęsto malowane w technice olejnej, o swobodnej, żywej plamie malarskiej, intensywnej, wysmakowanej kolorystyce. Inspiracja naturą pozostała choć obecnie reprezentuję współczesny nurt sztuki - abstrakcję. Moje prace są jak wewnętrzna podróż - opowiedziana kolorami, światłem, przezroczystościami i geometrią abstrakcyjnej rzeczywistości. Tworzę, poszukuję i eksperymentuję.
„(...) na baczniejszą uwagę zasługuje kolorystyka obrazów – przefiltrowana przez intelekt transpozycja uczuć Autorki uzyskuje posmak prawdziwych wizji. Dominują w nich barwy nasycone, zestawione niekiedy opozycyjnie z achromatycznymi płaszczyznami lub jaśniejącymi pastelowymi smugami. Światło w takich przypadkach wyczarowuje nie przedmioty i kształty form lecz skale tonalne i nasycenia kolorów. Efekt wyrazistości i głębi koloru często zostaje uzyskany przez wyrafinowane zabiegi laserunkowe i stosowanie barwnych imprimitur wytwarzających wrażenie immaterialności przedstawionych form.
Budowanie zniuansowanych opozycji kolorystycznych, przeciwstawianie płynności poczuciu solidności form, domykanie części centralnych obramowaniami, nie są jedynie zabiegami czysto formalnymi, lecz strategią budowania artystycznej tożsamości, w której dominującą rolę wydaje się pełnić techne podniesiona do rangi artystycznej konieczności.”
Kazimierz M. Łyszcz
”Ela Owczarek otula swój świat światłem spokojnym. Jej prace szepczą głosem pełnym czułości, ciekawym świata, przyjaznym naturze, nieskończoności jej zaskakujących wcieleń, z którymi artystka zdaje się utożsamiać bez granic. Mówi o nich MY, nie – one i ja. Mówi z nimi jednym tym samym głosem. To przesłanie, za którym w dzisiejszym rozedrganym, pełnym pytań i niepewności świecie bardzo tęsknię. I za to przesłanie, tak mi (nam?) potrzebne, jej dziękuję.”
Monika Leworska